is een pijpenbuiger met 12 Ton capaciteit voldoende? De pijpdikte die je dan kan buigen is 2" (~5 cm), dat moet volgens mij wel voldoende zijn.

http://www.pro-tools.nl/ (doorklikken naar aanbiedingen).

Dit weekend eignelijk weinig kunnen doen, behalve garage opruimen, auto goed zetten etc.

Cheers,
Wouter

@wouter: de buigpomp die ik gebruik ziet er wat logger (lees steviger) uit. Ik kan tot 5 cm buigen maar die hoeken zijn niet scherp te maken. Misschien kun je hem proberen, een buigpomp komt altijd van pas. 95E is niet duur, maar ook niet iets wat je zomaar uitgeeft natuurlijk



Nee, en het is ook niet een gereedschap wat ik intensief ga gebruiken (na de honda conversie natuurlijk). Ga binnenkort eens buizen kopen, en vragen hoeveel kracht ik nodig heb om dat te buigen...

Cheers,
Wouter

Op de buigpomp die ik gebruik staat volgens mij geen informatie daarover (max druk). Ik acht de kans erg gering dat een staalleverancier antwoord heeft op hoeveel kracht er nodig is. Dit hangt ook geheel van de arm af die je instelt. Het is bij staalleveranciers al te veel gevraagd aan te geven welke buizen wel, en niet te buigen zijn (snel knik). Met warmvervormde buizen (soort productieproces; als staal koud vervormd wordt treedt versteviging op wat je in dit geval niet wil hebben) heb je de meeste kans op een mooie bocht. Kleinere diameters (circa 3 cm) zijn eigenlijk probleemloos te buigen. In principe is hier een constructie van te maken die prima voldoet

bedoel je dat in principe elk type staal (warmvervormd / koudvervormd) rond de 3 cm diameter prima (knikvrij) te buigen is?

Ik kon het zo snel niet terug vinden, welke staaldikte moet ik nemen?

Welk type staal is het best te MIG-lassen?

Cheers,
Wouter

Ligt aan het amperage. Met mijn apparaat is tot 3 mm te lassen. Door wat truukjes kan dit wat dieper. Daarnaast kun je er op de meeste plaatsten aan 2 kanten bij. Welke (wand)dikte je neemt is aan jou. 5 mm staal voor steunen is eigenlijk meer dan genoeg. Als de arm wat groter wordt waarover een kracht staat kun je kiezen voor wat dikker. De buizen die ik gebruikt heb weet ik eigenlijk niet uit mijn hoofd. Zal het morgen opmeten, remind me anders door pm

En ja, ik bedoel dat buizen tot circa 3 cm dia. geen problemen geven met buigen. Dit is althans mijn ervaring. Als ik jou was zou ik eerst een metertje buis kopen en proberen. Hoe groter de verhouding van diameter en wanddikte wordt, hoe lastiger het is knikvrij te buigen.

thanks voor de tip, hoe voor de hand liggend ook, maar niet voor mij als eenvoudig electrotechneut, die bij een uitgever werkt (doe dus niets met mijn handen voor mijn brood).

Ik denk dat ik die pijpenbuiger maar bestel, ik vroeg me gewoon af wat stevig genoeg is om te gebruiken. Ik wil het ook niet al te zwaar maken. Hoewel een std mini frame ook niet licht is...

Trouwens, we gaan wel heel erg off topic, ging toch over jouw conversie, Daan?

Cheers,
Wouter

Wbt dat buigen van buizen.... tip: vul de buis met heel fijn zand. (uiteinden met tape afdichten) Dit zorgt er voor dat er geen kink komt omdat de druk overal evenredig verdeeld wordt. Ik heb er goede ervaringen mee bij het bouwen van mijn mini conversie.... en rolkooi.

succes.

friso

Ja ik heb dat ook van een aantal mensen gehoord (vullen met zand). Ik geloof er niet zo in, als de buis wil knikken zoekt het zand wel een andere weg, zeker als je de uiteinden aftaped. Er zijn gewoon buizen te krijgen die zich zonder abracadabra goed laten buigen...

en anders buigveren in de buis stoppen, zorgt er ook voor dat de buis niet gaat knikken.

Wouter schreef:


Welk type staal is het best te MIG-lassen?





gewoon pisbakkenstaal is prima. Ik heb bij het vak 'materiaalkunde' een boek moeten kopen over metalen met ALLE eigenschappen. De docent zei: als je later een baan heb en je wil iets ontwerpen kijk je in dit boek, zoek materiaal met goede eigenschappen voor jouw ontwerp, en geeft de gegevens door aan de staalleverancier. Ik dacht: mooi! kan ik goed gebruiken. Had heel mooi staal uitgezocht, goede stijfheid, hardheid, treksterkte, aardig bestand tegen corrosie, hoge breukrek, goede lasbaarheid enz enz. Dus ik ging met vol goede moed naar de staalmarkt en kwam van een koude kermis thuis. Ze maakten daar weinig onderscheid. Hij noemde alles gewoon ijzer

Wat ik geleerd heb: voor dit soort dingen (subframepjes) maakt het eigenlijk ook niet zoveel uit. Als je het stevig ontwerpt en nauwkeurig en precies werkt blijft het echt wel zitten...

juist je kan "gewoon staal" gebruiken wat je bij en constructie bedrijf kan kopen..
of als je het zelf wil schilderen kan je staal 52 gebruiken ( steviger ) en het is meestal al gestraalt en staat in de menie...

en als je het voor je gevoel stevig genoeg maakt dan is het meestal al voldoende.. ( zegt ook mij leraar )
doe ook werktuigbouwkunde hts 3jaars

gr daan

Als je al kunt kiezen in uit staalsoorten, neem dan Staal 37. Daar zit minder koolstof in en is beter te lassen. Het is ook iets minder stijf, maar dat kun je verhelpen door goed te construeren.

(mts-werktuigbouw en hts-werktuigbouw en inmiddels wat ervaring )

Volgens mij maken hier een paar mensen een denkfoutje:
tip: vul de buis met heel fijn zand


Voor zover ik weet word dit alleen gedaan met warm buigen: met de brander de pijp warm stoken en dan buigen. Bij koud buigen met de pomp heb ik dit nog nooit iemand zien doen. Ik heb ook nog nooit knikken gehad.

en anders buigveren in de buis stoppen,

, hier heb ik nog nooit van gehoord, wel voor pvc ,aluminium en zacht koper. Maar voor een 1"staalpijp?

En Wouter voor dat je hem koopt: kijk ff rond voor een tweedehandse. Veel installatie bedrijven hebben er nog op overschot staan.
Wij hebben er vorig jaar 3 weggegeven aan een praktijkschool. Gloednieuw in de kist, nooit gebruikt.

knutsel junior schreef:
Volgens mij maken hier een paar mensen een denkfoutje:
tip: vul de buis met heel fijn zand


Voor zover ik weet word dit alleen gedaan met warm buigen: met de brander de pijp warm stoken en dan buigen. Bij koud buigen met de pomp heb ik dit nog nooit iemand zien doen. Ik heb ook nog nooit knikken gehad.



Ik wel... Namelijk m'n eigen handen Wij gebruiken het om mooie bochten te maken in RVS-rallingen voor op boten...

Groeten Johan

Afgelopen week op discovery bij a 4x4 is born werd er een rolkooi gebogen met een compleet computer gestuurde buigmachine. Daar werd in de buis een soort van veer geschoven.

Toen heb ik ook maar besloten dat het zelf gaan buigen, zonder zo'n mooi apparaat waarschijnlijk kansloos gaat worden. Ik denk niet dat ik dan een symetrisch subframe gebogen krijg... (dus daan: heel veel respect!)

Cheers,
Wouter

Mijn uitgangspunt was om een symmetrisch frame te maken (iig benaderen). Uiteindelijk bleek dat dit niet kon. De buizen onder het blok door kunnen door allerlei redenen niet precies gelijk zijn. Toch komt het best in de buurt omdat ik een stuk uit het carterpan heb gehaald.

Eigenlijk is het helemaal niet nodig om een symmetrisch frame te hebben. Zolang het blok goed hangt maakt het niet uit.

Ik wil voor mijn uitlaat een buis buigen van 42X2. Dit gaat niet lukken met de buigpomp omdat hij zeker gaat knikken, rimpelen of er een versmalling in de diameter optreedt. Mijn buurman (loodgieter) kwam met het geniale idee om het vol te gieten met lood, te buigen en daarna weer warm te stoken. Ben heel benieuwd of dat gaat lukken

Ik ben soms te perfectionistisch De buizen die bovenlangsgaan, wil ik dan ook het liefst er een beetje gelijk uit laten zien, dat gaat wat lastig worden, ik denk dat het het heel lastig wordt om twee keer precies hetzelfde te buigen

En (ik wil geen copy-cat worden, maar het is altijd handig als iemand al een wiel uitgevonden heeft), het idee van Hugo (www.witsenburg.org), ziet er ook niet verkeerd uit. Spaart ook nog eens het geld voor een buigpomp uit Ik kan op het moment iedere cent goed gebruiken!

Dalijk weer een paar updates van het project op link

Cheers,
Wouter

Ok superbuur , weer iets bij geleerd.
Ik ken het allen maar van warm buigen.
En van buigveren voor staal had ik nog nooit gehoord.

het buigen van die pijp kan je het beste doen met een hydraulische buig apparaat die buigt dat zonder problemen. en wie bang is dat hij gaat knikken, dat zal niet gebeuren en dat je hem kan vullen met zand is juist zal die nog minder snell gaan knikken

en als het buigen niet mocht lukken omdat je het gereedschap niet kan krijgen of niet hebt zijn er ook nog lasbochten te krijgen in allerlei hoeken

Het nadeel van lasbochten is dat je het materiaal plaatselijk zo heet maakt dat er structuurveranderingen optreden waardoor materiaaleigenschappen veranderen. Het metaal net naast de las wordt heel bros. Ik heb dit niet alleen via de theoretische weg geleerd maar ook in de praktijk

Daan, ik ben bang dat dit meer aan jouw lastechniek ligt dan aan die lasbochten.
Misschien dat jij 2 verschillende materialen hebt proberen te lassen, maar normaal is dat echt geen probleem, hoor.
Een las heeft, wanneer goed gelast, 90% van de sterkte van het moedermateriaal...

p.s. brosheid kun je overigens tegengaan door het materiaal tot 200 á 300 graden voor te verwarmen, dan te lassen en dan weer langzaam af te laten koelen. Zo kan de structuur van het materiaal weer in oude toestand terugkeren

Als je last maakt verhit je staal tot circa 1500 graden. Deze temperatuursverhoging brengt nou eenmaal een materiaaltransitie met zich mee, daar is weinig aan te doen....

Het kan wel zijn dat een las 90% van de sterkte van het moedermateriaal heeft, maar vooral het materiaal EROMHEEN verandert van eigenschap. Als ik twee buizen aan elkaar maak en vervolgens buig in de buigpomp, scheurt het materiaal ongeveer 0,5 centimeter van de las. Met de las zelf gebeurt niets...

In de praktijk zullen de optredende krachten niet zo groot zijn (als in de buigpomp), maar met het oogpunt op worst-case buig ik liever dan dat ik lasbochten gebruik.

Zoals je zegt kun je de oorspronkelijke materiaaleigenschappen weer terugkrijgen door warmtebehandeling toe te passen. Daar zijn voorschriften voor die afhankelijk zijn van het staal. Globaal genomen moet het verwarmd worden tot circa 500 graden, en daarna ontlaten (zo heet dat) gedurende enkele uren bij 300 graden. Dit is echter zo veel werk en in de praktijk bijna ondoenlijk, vandaar dat ik probeer zoveel mogelijk lasnaden te voorkomen.

Ik bedoel geen warmtebehandeling, gewoon voorverwarmd lassen. Met een brander het materiaal verwarmen, lassen en dan in de buitenlucht af laten koelen, eventueel nog af en toe verwarmen met een brander...

P.s. we lassen hier regelmatig staven van 100x100mm en 6 meter aan elkaar om ze daarna te walsen in een ringen van 3 a 4 meter doorsnede, geen probleem hoor.
Zolang je maar 2 dezelfde materialen last en goede voorbereidingen trefd.

Dat is een heel ander verhaal dan waar ik het over heb. Ten eerste voorkom (lees beperk) je krimp door het materiaal zo voor te behandelen zoals je oppert; waardoor interne spanningen worden weggenomen. De materiaaltransitie voorkom je daar niet mee...

Ten tweede treden er bij walsen heel andere spanningen op dan bij buigen

Wat jij beschrijft heeft juist niks meer met lassen te maken.. Dit gebeurd bij materiaal wat je buigt altijd… Een pijp die je buigt veranderd de structuur altijd, of die gelast is of niet…
Mijn verhaal is dat je de las (en het materiaal eromheen) de zelfde eigenschappen kunt geven als de rest van het materiaal. Als je het materiaal daarna gaat buigen doet deze de zelfde als een ongelast stuk metaal…

Mag je mij vertellen wat het verschil is tussen een pijp walsen en een pijp buigen?

ben het helemaal met peter eens en dat na 15 jaar ervaring in de metaal

Peter schreef:
Wat jij beschrijft heeft juist niks meer met lassen te maken.. Dit gebeurd bij materiaal wat je buigt altijd… Een pijp die je buigt veranderd de structuur altijd, of die gelast is of niet…



Ja idd, er treedt koudversteviging op. Dit heeft hier echter weinig mee te maken. Ik heb toch duidelijk ondervonden dat ik een pijp die uit één stuk bestaat gewoon te buigen is, en een pijp die uit twee aan elkaar gelaste delen bestaat scheurt net naast de las

Scheurvorming in metaal komt voort uit (plaatselijke) temperatuurverandering. Een van de boosdoeners is een verandering in de microstructuur, die ontstaat door het te snel afkoelen van het staal tijdens het lassen. waneer dit metaalrooster is vervormd, dan treedt versteviging van dit rooster op. De hardheid neemt toe, de taaiheid (rek) daalt. Hierbij is snel afkoelen enkele seconden tot minuten en langzaam enkele uren. Je kan metaal dus een nabehandeling geven waardoor je het de structuur aan kan laten nemen die jij wil. (austeniet, ferriet, perliet enz.) De temperaturen waar dit op gebeurt is afhankelijk van het soort staal en komt erg precies. Ook de tijd waarop het afgekoeld moet worden is te berekenen

Daarnaast kan materiaalverzwakking optreden door plaatselijke volumevariaties die je idd (zoals jij zegt) tegen kan gaan door het voor te verwarmen en gecontroleerd af kan laten koelen. Dit is echter een heel ander verhaal dan het materiaal dezelfde structuur geven als ervoor

Ik vermoed dat er mensen in dit topic zitten die werktuigbouwkunde gedaan hebben of in ieder geval materiaalleer gehad hebben

En dat voorverwarmen klopt als een bus, maar er zijn meer dingen zoals afkoelsnelheid, dikte van het materiaal, soort lasmethode, soort elektrode, soort beschermgas, enz,enz. En van buigen word de structuur ook compleet anders... Maar het is dus niet ff lassen en de buis in een bak water
Overigens is mijn ervaring dat met elektrode lassen de sterkste las ontstaat als je er ff netjes een V in slijpt en dan volstapelt.

Succes, Groeten Johan

Ik probeer het nogmaals uit te leggen.
Door bij lassen voor en na te verwarmen voorkom je dat het materiaal van structuur veranderd. Dit heeft verder niks met een warmtebehandeling te maken...
Structuurverandering treed bij staal op rond de 600 graden (593 als ik me niet vergis, onafhankelijk van de samenstelling). Warm vervormen is ook boven deze temperatuur, zodat de structuur niet al te veel veranderd. Warmgewalste producten zijn taaier dan koudgewalste producten.
Door voor te verwarmen voorkom je dat het materiaal beneden die 600 graden direct omslaat in structuur, je geeft het als het ware meer tijd en ruimte om terug te keren naar de oorspronkelijke structuur. Je geeft materiaal niet zijn structuur terug, dat zoekt het zelf.
Elk metaal gaat terug in zijn oorspronkelijke structuur. Dat heeft weer te maken met bindingen van moleculen.. bla bla bla. Dit duurt bij de een wat langer dan de ander...

p.s. voorverwarmen is niet plaatselijk, he?? Als je iets tot 300 graden verwarmd kun je er vanuit gaan dat een heel stuk van je product warmer wordt.

Dit zegt mijn kennis, die opgebouwd is uit MTS, HTS en enkele jaren werkervaring...

2 superbuur: Precies.. Ik laat het hier ook verder bij. Wij doen het hier regelmatig zo... Dus het is zeker wel mogelijk

Kan dat scheuren net naast de las tijdens het buigen niet gewoon komen omdat je las plaatselijk een grotere wanddikte veroorzaakt (je lasrups?). Lokaal dus dikker en stijver; bezwijken doet hij dan net daarnaast, waar de spanningspiek zit.

Voor zover ik weet is "pisbakken-staal" niet zo gevoelig voor lokale verhitting door lassen, en keert de structuur inderdaad vanzelf terug.

Persoonlijk zou ik niet zo bang zijn voor lasbochten; ze hebben vaak een vrij grote wanddikte, en zijn dus ruim gedimensioneerd voor een motor/ophangingsframe. Het liefst zou ik echter rechte 25x1,5 mm ronde buis gebruiken, en die netjes uitkruisen als vakwerkconstructie. Superlicht, superstijf.

Liever geen bochten in die buizen toepassen, want een gebogen buis is een buis die al bezweken is.

Marcel

Mave schreef:
Liever geen bochten in die buizen toepassen, want een gebogen buis is een buis die al bezweken is.



Maar door koudeversteviging is die buis dan wel sterker op de plaats waar die gebogen is...